Η λεκτική βία στα παιδιά είναι ίδια με τη σωματική, σύμφωνα με τους ειδικούς.
Ο λεκτικός εκφοβισμός περιλαμβάνει τη συστηματική χρησιμοποίηση υβριστικών εκφράσεων και αποτελεί την πιο συχνή μορφή του σχολικού εκφοβισμού. Είναι σύνηθες σε παιδιά, τόσο του δημοτικού όσο και του γυμνασίου. Ένα μεγάλο ποσοστό των μαθητών σε δημοτικά και γυμνάσια έχει υποστεί κάποια μορφή λεκτικής βίας, όπως κοροϊδίες, πειράγματα, απειλές, βρισιές κτλ.
Η λεκτική βία είναι αφανής και δε διακρίνεται τόσο εύκολα, όσο η σωματική βία. Τα περισσότερα παιδιά προσπαθούν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα μόνα τους και σπάνια απευθύνονται σε γονείς και δασκάλους, με αποτέλεσμα αυτό να διογκώνεται.
Τα παιδιά που υφίστανται λεκτικές επιθέσεις μπορεί να εμφανίζουν έλλειψη αυτοπεποίθησης, παθητική αποδοχή της βίας, φόβο πως αν το πουν σε κάποιον ενήλικα τα πράγματα θα χειροτερέψουν, έντονο άγχος, απόγνωση, κατάθλιψη, επιθετικότητα και μπορεί να παρουσιάσουν προβλήματα συμπεριφοράς στην εφηβική, κυρίως, ηλικία.
Τα λόγια απαξίωσης προς τα παιδιά, είναι σαν τη χειροδικία, επισημαίνουν οι επιστήμονες. Όσο πιο συχνή είναι η λεκτική βία στα παιδιά, τόσο μεγαλύτερα προβλήματα θα αποκτήσουν μεγαλώνοντας.
Ένα βίντεο που κάνει το γύρο του διαδικτύου, δείχνει για ποιο λόγο δεν πρέπει ένα παιδί να δέχεται να του μιλούν με άσχημα λόγια. Αυτά τα κάνει αμέσως αναπαραγωγή στους συμμαθητές και στους φίλους του.
Ο συνηθέστερος τρόπος που υιοθετούν οι μαθητές για να αντιμετωπίσουν τη λεκτική βία είναι το να την αγνοούν, αντί να απευθυνθούν αμέσως στους δασκάλους και στους γονείς τους. Οι δάσκαλοι και οι γονείς θα πρέπει να εξηγήσουν στο παιδί-θύμα πως δεν ευθύνεται αυτό για αυτό που του συμβαίνει και να του υπενθυμίσουν πως ενδιαφέρονται για αυτό και πως θα κάνουν τα πάντα για να το βοηθήσουν. Τέλος, αν οι γονείς κρίνουν ότι το παιδί έχει επηρεαστεί αρκετά από τέτοια φαινόμενα, καλό είναι να ζητηθεί η βοήθεια ενός ψυχολόγου.
Ο λεκτικός εκφοβισμός περιλαμβάνει τη συστηματική χρησιμοποίηση υβριστικών εκφράσεων και αποτελεί την πιο συχνή μορφή του σχολικού εκφοβισμού. Είναι σύνηθες σε παιδιά, τόσο του δημοτικού όσο και του γυμνασίου. Ένα μεγάλο ποσοστό των μαθητών σε δημοτικά και γυμνάσια έχει υποστεί κάποια μορφή λεκτικής βίας, όπως κοροϊδίες, πειράγματα, απειλές, βρισιές κτλ.
